"A giant step each day..."

Bu aralar bir şeyler için şükretmem gerektiğinde, gözlerimi kapıyorum, şiddetli bir deprem hayal ediyorum. Artık sonu gelmeyeceğinden emin olduğum, bitmesini beklemediğim bir deprem yaratıyorum kendi kendime. Sonra gözlerimi açtığımda her şeyin yerli yerinde olduğunu gördüğümde mutlu oluyorum. Yalancı kendi yalanına kendisi de inanır ya sonunda, ben de kendi kurguma inanıp, hayata döndüğümde mutlu olma oyunları oynuyorum kendi başıma. O halde yeni yıl dileğim belli: "Wii"! Oyunlara ihtiyacım var belli ki ne yapayım.

Yılbaşı için birilerini buraya gelmeye razı etmeye çalışıyorum. Umarım gelirler de, kendilerini güzel güzel ağırlarım ben de zevkle. Magnum'un bu dark chocolate'ı pek güzelmiş. Şarabın yanına bile iyi gidiyor. Kahveyle falan siz düşünün artık. Starbucks da yapmalı böyle güzel bir çikolata. Americano'yla pek leziz bir ikili oluştururlar artık.

Pace Is the Trick'e geldi sıra. Bu şarkıyı telefondan canlı canlı dinlediğim bir anı anımsadım hemen tabii; hiç kaçmaz. Telefonum sayesinde dinlediğim grupların, şarkıcıların bir listesini çıkaracağım yakında zaten. Kendisi benim pek değerli "Hermes"im. Bana kişisel Olimpos'umdaki tanrılardan haberler getiriyor. Bir kanatlı sandaletleri eksik. O da olmayıversin canım.

Ne zamandır dinlemekten imtina ettiğim şarkıları dinliyorum bugün sırayla. Playlist'imle gurur duydum bugün bir kez daha. Ne güzel şarkılar eklemişim öyle. Hem hepsini temize çekiyorum. "Getting strong today, a giant step each day" hem. Aferin bana.