Blogger'ın Kapatılması

Bugün, yani 24 Ekim Cuma günü, az önce eve geldiğimde bloguma keyifle bir şeyler yazayım diye girmeye çalıştığım an, kocaman bir "Kapattık biz kardeşim" yazısıyla karşılaştım; e Cuma tabii bugün, Cuma'ya gitmişlerdir dedim içimden bir hışımla. Hemen akabinde kendimi tutamayarak, küfretmeye başladım. Zaten bugün metroya binmeye çalışırken, insanların Cuma namazı kılmak için yer altında her yere oturup geçilecek yerleri boydan boya kaplaması yeteri kadar sinir bozucuydu. Hiçbir zaman kimsenin dinine, inancına veya onların uygulamasına karşı çıkmadım ama insanların, kendilerinden olmayanların hayatlarını olumsuz şekilde etkileyecek biçimde uyguladıkları bütün din, düşünce pratiklerinin düşmanıyım. Bugün de sevimsiz bakışların arasında Cuma namazı niyetine yerlerde oturan insanların arasından geçmeye çalışırken adam gibi yürümemi engelleyen bu durumdan dolayı yeteri kadar negatif hislerle dolmuştum. Bir de üstüne bu blog kapatma hadisesinin farkına varınca çıldırdım iyice. Şu anda ağzımdan köpükler saçılıyor, durduramıyoruz.

Onun bunun sesini kesip nereye kadar bu milleti uyutacaklar bu onun bunun insanları acaba, bunu çok merak ediyorum. Bu ülkeyi veya dünya üzerindeki herhangi bir yerdeki bu tip aşağılık, beyinsizce uygulamaları böyle dayatan Allah'ın belası tüm düşünce ve inanç şekillerinin ait oldukları kara deliklerde yok olmasını diliyorum umutsuzca...

Uğruna insanları saçmalıktan saçmalığa soktuğunuz Allah, bu sefer hakikaten belanızı versin.