"i just came here to bounce"

Şu anda büyük bir keyifle bira içerken bir yandan da Justice'in son harika Planisphere'i dinlemekteyim myspace sayfalarından. Justice'i çok seviyorum her ne kadar burda bahsetmemiş olsam da pek. Benim dansederken dinlemek istediğim diyebileceğim o müziği harfi harfine büyük başarıyla icra etmekler. Arada mutluluk eksikliğimi gidermek istediğim vakitlerde sıfatı ve ismi cümle haline getiren "be" fiili kadar tamamlayabiliyorlar beni ve eksikliklerimi.

Nitekim geçen Cuma bir adet kedinin Paris'e taşınmadan önceki son gecesinde saat 12'ye yaklaşırken gittiğimiz Nada'da içeri girdiğimizde dinlemek istediğim müzik de kendilerine aitti. İçeri girdiğimizde mekanın kalabalığına mı yoksa ortada 3-4 sandalyenin üstünde danseden insanlara mı şaşıralım diye, iğne atılsa ere düşmeyecek olan mekanda bara doğru ilerlerken, ortada danseden insanlardan birinin ve hatta esas kişinin doğumgünü çocuğu S. olduğunu gördüğümüzde epeyce güldük. Herkes çılgınca dansediyordu. Artık yalvararak ve neredeyse diz çökerek içkilerimizi almak için bara doğru giderken S. Bey'in beni tepelere çekmesi ise zaten apayrı bir durumdu. Kendimi sandalyelerin üstünde zevkle danseden insanlardan biri olarak bulduğum dakikalarda farkettim ki dj de değişmişti. Dünyanın en şahane dans şarkılarını çalan biri olarak o kafayla etiketlediğim insan, sağolsun Justice de çaldı birkaç tane. Dünyanın en mutlu insanı oldum tabii. Mekanın sahibi F. ise arada bakıp "Oh oh, ne güzel basıyorsunuz sandalyelerime" diyordu gözleriyle ama gülümsediğinden kimse bu durumu kaale de almadı. Bu kadar zamandır gittiğim Nada'nın ne o kadar kalabalık olduğunu ne de o kadar coşkulu olduğunu gördüm. Harika bir gece geçirerek evimize döndük o gece D. ile. Diyeceğim odur ki Justice dinleyin zira bu zamanlara dair en dansedilesi ve dinlerken en coşkulu olunası müzikler kendilerinden çıkmakta.

Bu arada tabii, delice yoğun olduğum günler halen devam etmekte. Gün içinde "bunu bloga yazayım" dediğim onlarca şey, gece eve geldiğimde suda eriyen sandoz tableti gibi yok oluyorlar; günümün yoğunluğu içinde eriyip gidiyorlar. O yüzden sakin zamanlarımı bekliyorum adamakıllı yazmak ve kafamı toplamak için.

Şimdilik size bir müzk önerim daha olabilir: Because of Ghosts. Sevdim ben kendilerini dinleyine. Avustralya'dan çıkan bi post-rock grubu. Kendilerini daha rahat zamanlarımdan birinde review etmek isterim deyip, bu yazıyı burada sonlandırayım diyorum ben. Aman da ne iyi diyorum.