Salı, Şubat 17, 2009

"You are the ever-living ghost of what once was..."



Eve gelirken başım çatlıyordu. Hala çatlıyor. Bilgisayarı açtım. Firefox'u da açıp günlük baktığım sitelerde gezinirken yanlışlıkla stumble'a bastım ve önüme bu çıktı. Şu anki halimi bu kadar iyi başka hiçbir şey betimleyemezdi sanırım. Tesadüfler de diğer şeyler gibi bazen iyi olabiliyor.

Bugün benim de link vermiş olduğum bir blogda Lost ile ilgili baya güzel bir olası teori okudum. Çok sevdim. Herkes okumasın istiyorum. Bulun artık kendiniz.

Evet, bugün çok uyuzum.

Tüm gün aklımda bir şarkı çaldı. Aklımda dönüp durarken, şarkıyı hiçbir yere çekiştiremedim istesem de. Ama ne zaman başlasa kulağımdan içeriye birisinin delice "Seni kimse benim sevdiğim kadar sevmeyecek" diye bağırıyordu - hala öyle. Sanırım grup bu şarkıyı bana bir şeyleri anlatmak için yazmış. E bu kadar beynime işlercesine bağırınca üzerine alınmamak mümkün değil. Size de bağırsınlar ama siz beni düşünün dinlerken. Belki günün birinde karşılaşırsak bir yerlerde ve beni tnaırsanız, kulağıma "No one's gonna love you" dersiniz. Ben de katılırım. Fikir birliği kaynaklı tanışmalar iyi oluyor.

band of horses - no one's gonna love you (live)

Aklımı tatile göndermek istiyorum, vücudum hala işler halde nasılsa.

Sıkıcıyım da ayrıca.

Öyle işte ya amaaan...

0 saçmalayan daha çıktı: