Alıntı Üzerine Muhtemelen Alıntı ve Fakat Kesinlikle Emprovize Bir Yazı

Bazen bir an geliyor her kelimenin ardındaki geçmişi düşünüyor buluyorum kendimi. Birileri "acaba nereden alıntıladım bu sözcükleri?" diye sorarken, cevap olarak bir anda görünürde farkında bile değilken hiçbir şeyin diyorum ki sakince,

"hep bir yerlerden alıntılıyoruz bir şeyleri sanki ve o kadar dolu bir geçmişle o kadar boş zamanlardayız ki hareket edememekten geriye çengel atarak ilerliyor olduğumuz yanılsamasını yaratıyoruz bilinçli ve çoğu zaman da bilinçsizce gibi geliyor bana."

Sonra düşünüyorum yine, neden aynı şeylerin yaşandığını, neden artık düşüncelerin, sistemlerin tek bir adım daha ilerleyemediğini... O kadar alışmışız ki sırtımızı dayadığımız o güvenli geçmişe, şu anın ve geleceğin oluşturabileceği olasılıkların tüm deliklerini kapıyoruz. Böylece bilinmeyenin riski azalırken, insan düşünmeye gerek duymadan sürdürebileceği ve bunun yerine maksimum fiziksel aktiviteyle geçirebileceği bir "şimdi"ye sahip oluyor. Kendisiyle, yaptıkları, yapıyor oldukları ve yapacaklarıyla ilgili sorunsuz ve vicdanının karmaşık nedenlerden uzakta her şeyden bağımsız bir köşede varlığını sürdürebileceği geleceğin geçmişi, geçmişin geleceği "şimdi"ler yaratabiliyor. Sonra eylemsizliğin içinde bal kavanozuna düşmüş bir sinek gibi battıkça batıyor. Olduğu yerde sayıyor olduğu bilgisine ulaşabileceği bütün yolları geçmişinde kapamış olduğu için bunun farkına da varamıyor tam da planlamış olduğu gibi... Farkına varırsa yaşayamayacak çünkü. Sonra aklım buradan yola çıkıp günümüzün hayatta kalma yöntemlerine doğru ilerliyor. Düşünmemek ve tam bu dediğim yollarla düşünmenin tüm yollarını kapatmanın artık yegane hayatta kalma yöntemimiz olduğunu düşünüyorum. Bundan bir adım sonra da böyle düşünmemi sağlayacağını öngörüp de geçmişimde kapadığım yolların neler olabileceği aklıma geliyor. Artık o sinek değilim derken, onun ta kendisi olduğunu farketmek böyle bir şey midir bilmiyorum...

Aklın ve onun savunma yöntemlerinin kendinden çıkan her şeye uyguladığı sabote etme sistemlerinin sonsuz olduğuna kanaat getiriyorum sonunda.

Susuyorum.