Kişisel Ke[ş]/[y]if Notu! (a tribute to Cracker)

az önce ipek'le -cim- konuşurken çok güzel bir tanım yapmış olduğumu gördüm bir anda ekranda.

şöyle demişim:

"yeni bir şey öğrendiğimde değil de, yeni bir şeyi "yeni" olarak algılamayıp, geçmişteki bir "artık eski"nin devamı olarak görüp aradaki bağlantıyı ve hatta o "artık eski"nin ne olduğunu bulunca/farkedince heyecanlanıyorum artık."

ipek de bu cümlenin ne kadar "yay" olduğunu söyledi ve hemen ardından şunu dedi:


"... tamm kafandaki şeyi deli akışkan ve saf bir şekilde anlatabiliyoruz falan..."

evet bu.