P..... P.....

Bazen kendi kendime bir oyun oynayıp, başımı çeviriyorum veya gözümü kapıyorum. Bakalım başımı geri çevirdiğimde veya gözlerimi açtığımda istediğim şey gerçekleşecek mi görmek için...

Olunca her şey daha iyi gidiyor. Bazen oluyor.

Olmayınca, üzülüyorum. Sonra gözlerimi ovuşturup yatağıma gidiyorum çünkü yatağımdayken beklediğim her şey gerçekleşiyor. Öyle ki uykuya dalmak istemiyorum çoğu zaman. Son zamanlara dair güzel olan her şeyin zihnimde anı olarak canlanabildiği tek yer olan yatağım, gözümü kapadığımda uyumama gerek kalmadan beni çılgın bir zaman yolculuğuna çıkarabiliyor...

Uçan halılar vardır ya masallarda... Benim de zaman makinesi bir yatağım var. Üstünde de kedim ve ben... Geziniyoruz oradan oraya.

Bir de bir şarkı var... Fonda hep o çalıyor. Tek bir kelimeyi iki defa tekrarlayınca akla geliyor kendisi... Akla gelmesiyle "uzak yıldızlara" doğru yolculuk edip, bu zaman yolculuğunu mümkün kılan dünya üzerindeki tek şeye (bu benim sırrım; söylemem) minnettar kalıyorum.