sonyazgünüyazısı

Bazen bir şarkı dinliyorum, o şarkı geliyor hayatımın orta yerine konuyor. Kuş gibi hafifçe havada salınırken içime oturduğu yerdeki ağırlığını hissediyorum onun. Ağır olmasa oraya konmazdı zaten diyorum. Sonra onu içimde yavaş yavaş, sandoz tabletiymiş gibi eritiyorum. En uzun süre tüm halde kalabilenler pek değerli oluyor. Bazıları hiç erimiyorlar. O ağırlıkla ve tümlükle duruyorlar orada. Hep dursunlar, ben hep onları çok seveyim, onlar hep beni üzsünler istiyorum.

Müzik en büyük bağımlılığım.