Dünyanın en hüzünlü anlarının adeta başkenti olan bu şarkıyı yaratan Mark Linkous. Keşke zamanında otursaydık senle iki kişi, bir masa. Sen anlatsaydın. Ben dinleseydim. Sen sussaydın, ben yine dinleseydim. Dinleseydim de, son 3 senedir sen her aklıma geldiğinde bu şarkıyı açıp hüzünlenip, gözyaşı akıtmasaydım.
Tatami: Hayatı için dövüşmek...
9 saat önce
2 saçmalayan daha çıktı:
nasıl bir durum böyle bir şeyi icra etmeye zorlayabilir?başlayıp bitiyor,dibe çekip bırakıyor,nefes almayı unutmayalım diye.sinyal.
kısa sürelerde kayıplaşıyoruz.
O noktaya geliniyor gelinmesine bence ama tam orada, o noktada nasıl böyle bir şey yaratılıyor? Tükenmişliğin dibinde nasıl oluyor da böyle bir şarkı çıkabiliyor oralardan?
Bu çok ilginç bence.
Yorum Gönder