O gün tek istediğim kahvemi içip uyanabilmekti. Uyanmaya değer bir sabah değildi sanırım ama bekleyen işlerin zorlamasıyla uyanmak durumundaydım işte. Neyse, arada uzun süredir yazmadığım için ve hatta uzun süredir kendimi yeni müziğe, seslere de farkında olarak/olmayarak kapattığımdan, böyle alıp da en yakın arkadaşlarımın bile olamadığı kadar kalbime yakın tuttuğum bazı sanatçıların çıkan albümlerini kaçırmış olduğumu fark ediyorum tabii. O sabah da, inanın hatırlamıyorum ama bir şeyler beni Matthew Robert Cooper dinlemeye itti. Bir yerlerden mi gördüm/duydum bilmiyorum -kesin öyledir tabii daha ne olacaktı ya- ama ofiste masama oturduğum ve bilgisayarımı açtığım anda yaptığım ilk şey bu ismi Grooveshark'ta aratmaktı.
Bu yeteneği vücudundan taşan insanın dı hiç de yabancı gelmediğinden bir defa da Google'latınca zaten kendisinin bitmeyen kredili sanatçılar listemde Eluvium olarak var olduğunu fark ettim. Güzel bir andı zira 2008'li Miniatures albümünü daha ilk şarkıdan kucaklamıştım. Uyanmıştım da çünkü en azından sabahımı güzelleştirebilecek ve uyanmamı sağlayan bir güzellik bulmuştum. Miniature 1 benim için o andan itibaren zaten An Accidental Memory in the Case of Death albümünün içine dahil olabilecek kadar Eluvium olarak yapılan işlerle bütünleştirebileceğim türden bir şarkıydı. Aslına bakılırsa Eluvium'un klasik müzik yakınsamasını Matthew Robert Cooper kendi adyla çıkardığı işlere pek bulaştırmak istememiş. Demek istediğim Eluvium albümlerindeki saf piyano burada kah distort edilerek, kah reverblerin ardına saklanarak servis ediliyor bazı bazı. Sanki Matthew sadelikten sıkılmış da yoğun ses bulutlarının griliğini bu albümde vermeye çalışmış gibi (burada şair ilk üç parçadaki sisli havaya değinmek istemiş)
Dönem dönem ben de belli türlere daha yakın hissediyorum tabii ve tam da bu aralar "Hayatımı sadece tek bir tür dinleyerek geçirebilirim sanırım. O tür de ambient olur olursa" deyip duruyorum. Dolayısıyla Miniatures bana bu türün müstesna bir örneğini sunmuşken iken albümü geç de olsa buraya eklememek, kendi kişisel günlüğüm olan bu blogda bir kaç kişiye de olsa bulaştırmamak ağır bir yük olurdu.
Sizin için ellerimle tek tek hazırladığım dört şarkılık Miniatures albümü dinletisi. Dinlerken hep beni anımsayın.
2 saçmalayan daha çıktı:
teşekkür ederim, miniatures sevgimde yalnız değilmişim (: , memory casette için de aynı şeyi söylemiştim geçen sene değil mi? selam olsun öyleyse :)
Aa ne güzel yerlerde buluşmuşuz farkına varmadan :) Paylaştıkça artan tat!
Yorum Gönder