Cuma, Aralık 29, 2006

ywivg

böyle hiçbir şey yapmayıp oturmak ve dışarıyı izlemek veya veya evin içinde dışarıyı izleyerek volta atmak istediğim günlerdeyim.

görmek istiyorum o büyük resmi ama göremiyorum...

sonra hayatıma dalıveren birinin yolladığı bir şarkı vardı. paul'den pek hazzetmememe rağmen, bir şekilde sevdim bu şarkıyı. distractions adı. sonra ben bu kelimenin içime işlemişliği ile birlikte, sözlükte distractions başlığına bakıverdim. sonunda zero 7 denen grubun böyle bir şarkısı varmış. sözlerine baktım. bu kelimenin neden bir yerlerime kazındığını farkettim. kendi kendini yokeden bir yapısı varmış kendisinin. aynı ben gibi, biraz derine inildiğinde kendi kendini yokeden, daha fazla derine inmemeniz için binbir türlü oyunlarla sizi "distract" etmeye çalışan.

neyse konuyu "dağıtmayalım"...

ne diyordum hmm... evet. neyse... bu kendi kendime sayıklamalarımı bitirebilecek bir şeylere yaklaştığımı görüp o şeye dokunmaktan çekinmek aptallığını yapıyor olduğumu görüp yine bir şeyler yapamamak durumu tersine çevirmek üzere... aklımı başımdan, yani olduğu yerden çekmem lazım bunu yapmak için. sarhoş olmaya bile cesareti olamayan bir ben, bunu nasıl becerebilir bilemiyorum...

ayrıca merak etmekteyim, ne zaman üzerime "hafif" şeyler alıp, "hafif" şeyler yazabileceğim bu sayfada... ne zaman imagine room'a olabilecek en güzel hayalimin resmini koyabileceğim... bunu bilmek istiyorum sadece; bilmemek için de elimden geleni yapıyorum bir yandan da...

ayrıca... neyse bu ayrı bir başlık konusu. bir sonraki başlığa bakınız en iyisi siz...

1 saçmalayan daha çıktı:

Adsız dedi ki...

NOTHING IS REAL THAN ... I AM THE ONLY ONE WHO CAN UNDERSTAND WHAT YOU ARE GOING THRU... AND I ALWAYS WILL BE.