Bilmediğim dilleri bildiklerimden daha iyi anlayabilmekte ve hissetmekteyim sanırım.
Bunun dışında, yeni bir yıla girdik ve fekat kendi kendimi sarhoş ettim ilk günden. Süper oldu evet...
Ben isterdim ki çocukların ellerinde kalın rengarenk kurdeleler.. Öyle dolansınlar etrafta. Onları döndüre döndüre koşsunlar... Ama olmuyor öyle...
İsterdim ki, tuşlara basarken bir şeyler yazarken, başka şeyler düşünmeyeyim.
İsterdim ki, içimdeki boşluklar dolsun...
İsterdim ki, kararlar alıp uygulayayım...
İsterdim ki, dostlarım yanımda olsunlar...
İsterdim ki, hepsine her şeyi anlatabilecek bir insan olayım...
İsterdim ki, saatlerce eskiden olduğu gibi ağlayabileyim.
İsterdim ki, ağlayabilecek nedenler bulabileyim.
İsterdim ki, eski görntüler eskisi gibi beni olmadık yerlere sürüklesin...
İsterdim ki, hissizleşmeyeyim...
İsterdim ki, umarsızca oradan oraya sürüklenecek özgürlükte olayım...
İsterdim ki, boğazımda düğümlenen hiçbir şeyi yutmayayım... Onlar dışarı çıkıversin...
İsterdim ki, uğruna her şeyi yapabileceğin şeyler hayatımda tekrar olsunlar...
İsterdim ki, kahkahalar atayım sonra hemen ardından gözyaşlarına boğulayım. Evet boğulayım...
İsterdim ki, bir tepenin üzerinde beklesem bazılarını... Onlar düşmeden tutabilsem...
İsterdim ki, düzgün cümleler kurmak durumunda hissetmesem...
İsterdim ki, birisi sadece tek bir kişi ama sadece bir tek kişi, beni anlayabilsin... Tamamen anlayabilsin...
Ve isterdim ki, o kişi de bana bakıp gülümsesin, sussun, gülümsesin ve sussun... Saçlarımı yüzümden gözümün önünden çeksin. Parmak uçlarıyla, elinin içiyle beni sevsin...
İsterdim ki, ben ağlarken yanımda biri dinlediğim müziğin sesini daha da çok açsın...
İsterdim ki...
Öyle işte.
sesli meram 489 -- վիճակվել
2 gün önce