Tam da alakasız bir yazıda bu zamana kadar bir kez hissetmiş olduğum bir hissi tekrardan yaşıyorum. O sırada "Becel! Kalbinizi koruyun!" diyor birisi. Bense o sırada kalbimin saçma sapan bir yere takılı kalmasından muzdarip, acılarla oturuyorum. O benim canımı yakıyorsa ben neden onu koruyayım diyorum ve bir sigara yakıyorum.
1 saçmalayan daha çıktı:
ben sevdim bu reklamı
bence de koruyun
öpün onu
sevin
kadınlar doğmamış çocuklarını okjuyo seviyo müzik bile dinletio da bikaç ay sonra ordan fırlamiicak ve hala yerinde durcak olan kalplerine neden benzer bi muamele yapmıyo?
sevelim hakkaten kalbimizi, park'ta yürüyüje fln götürelim, yemeğe çıkaralım, arada dinlenmesine izin verelim, kulaklıkları göğüsümüze dayayalım güzel müzikler dinletelim ki E.Q.muz yükselsin.
Yorum Gönder