Magik Markers son bir senedir ara sıra canım sıkıldığında açıp kafamı dinlediğim bir grup. Aslında hiç de kafa dinlendirecek bir halleri yok. Muhtelif zamanlarda Sonic Youth'a ön grup olmuş ve hatta ilk albümlerini Thurston Moore'un plak şirketinden çıkarmış olan bu grup belki de dinlediğim en sert noise rock'ı yapmakta. Ayna gitarlar melodileri yok etmekte, gürültüden kulaklar bir süre sonra hassaslığını yitirmekte. Öyle ki, insan onları dinlerken açık alanda olmak istiyor, dört duvar arasında duvarara çarpan ve dört koldan üzerine gelen sesler arasında ezilip büzülmemek için.
Bir de bazen had safhada dinginleşiyorlar. İnsanı oturduğu yerde bir şey yapamaz hale getiriyorlar. Aklımda bu hafta sonuna dair mutlu bir his olmasa (dersleri iptal etmek için harika bir sebep mesela), şu anda beni sarıp sarmalayan şarkı olurdu bu Shells. Grubun son albümü Balf Quarry'i öve öve bitirmek istemiyorum şimdi zira duş alıp uyuyayım diyorum. Siz de dinleyin ve izleyin. Yarına sınav yapacağım ona göre.
0 saçmalayan daha çıktı:
Yorum Gönder