"For the first time in June"

Eveet, nihayet son zamanlarda blogumun renklerinden hiç memnun olmayışım buranın bu hale gelmesine ön ayak oldu. Bembeyaz, tertemiz oldu her yer. Yukarıda gördüğünüz benim gözlüğüm. L.'in yani fotoğrafı çeken insanın deyişiyle "faceglasses". Oradan beni çekmeye çalışmıştı geçen sene bir ara kendisi. Çok da güzel bir fotoğraf olmuştu. Ben de dün bilgisayarımı temizlerken bu fotolara rastladım. Ağustos 2008 sonu olmalı bu. Hatta bu fotoğrafın çekilmesinden bir gün önce de baya keyifli bir gece geçirmiştik. Hemen bir adet kanıt sunalım efendim.



L.'e bilmeden buraya header olacak bu fotoğrafı çektiği için teşekkürler ediyoruz buradan efendim. Eğer ki istemem senin odanın fotoğrafını çekmiş olmayı diye yan çizmeye kalkarsa, buradan kendisine tezindeki Starbucks'ta sarma konulu fotoğrafı kimin verdiğini hatırlatmak isterim. Çok adiyim, evet.

Bu aralar içimde mutlu hisler sezinlemekteyim. Buraları tertemiz yapma isteğimin ardında da bu yatıyor olabilir. Her güzel histe saçmalamaya meyilli bir hale gelmiş olmama karşın güzel bile idare ettim şimdiye kadar. Pencereden içeri giren güneş ışığından bile rahatsız olmuyorsam ben, yakın vakitlerde ilginç bir hale dönüşeceğim sanırım.

"Müzik nooldu müzik?" diye soracak olan varsa, şimdiden otursun oturduğu yere. Bu ara kendimi Cymbals Eat Guitars, Patrick Watson, Dumb, Asobi Seksu dinlemeye vermiştim ki, bu sabah gözümü My Bloody Valentine diyerek açtım. Aklımda Lose My Breath vardı. Tabii sadece o şarkıyla ve bu grupla sınırlı kalamadım. The Jesus and Mary Chain'e kaptırdım. Sonuç ise mutluluk verici. Uzun süredir kendimi evin içinde bu kadar rahat ve huzurlu otururken bulmamıştım.

Neyse işte, bir ara ava çıktığımda yeni bir şeyler bulursam ortaya atarım, beraber yeriz işte. Şimdilik Cymbals Eat Guitars'ın like Blood Does'ını dinlemeniz için Bozuk Kaset'e yönlendiriyorum sizi. Şimdi şarkıyı upload edemeyecek kadar üşengecim de.