la lal la lal la lal laaaaaa

bu başlık efendim, bu başlık, cocorosie dinlerken (butterscotch) bu yazıya uygun görüldü.


dışarısı kar. kardan başka bir şey görünmüyor hatta. bu süpper bir şey tabii ki bilirsiniz bir izlanda hayranı olduğumu sanırım hepiniz. bu arada hepiniz mepiniz diyorum ama odamda kimseler konuşmuyor. sustum sustum ama farketmedim sanmayın bu suskunluğum nedeniyle. neyse...


geçen gün yine kar yağarken gözde, gökçe ve ben gece yarımda dışarıya fırladık. ayak basılmamış karla kaplı koca sokağı görünce adeta gözümüz döndü. evet evet gözümüz fır fır yuvalarından fırlayacak gibi, reagan'ın kafasının dönüşü gibi döndü yuvalarında. neyse efendim bu kadar bayık betimlememsiler yeter biraz da olaylardan bahsedeyim.






olay da yok aslında. alt tarafı aşağıya indik. çocuklar gibi şendik. birbirimize bir türlü top haline getirilemeyen kar tozları attık; aptal emekli ankara ahalisini rahatsız ettik (ohhh).









mesela gökçe miranda tadında bir şeyler yaptı yere yatıp, ben de bir yere çıkıp çektim onu. pek bir flu oldu bu resim ama işte naaparsınız. profesyonel makinemiz de yok ki güzel kareler çekelim... neyse...

sonra da işte köpekleri sokakta görmemizle beraber gökçe bir anda "aa bunlar kedileri parçalıyorlaaar" diyince yukarı çıkalım dedik. ehh biz de kedi sülalesinden sayılırız artık. yukarıya çıktığımızda yanaklarımız pespembe olmuştu. yenilenmiş gibi hissettiğimiz ciltlerimize bakındık hemen evimizden içeri girer girmez bizi karşılayan boy aynasında.

bizden geri kalanlar da işte sokak boyu oradan oraya koşuştururken bıraktığımız ayak izlerimizdi. onları da çektim tabii; hiç kaçar mı?

bugün de bir sınava girdim. drama finalimdi. iyi de geçti... hacettepe(beytepe) kar konusundan kendinden geçmiş haldeydi. şimdi o resimleri de buraya yapıtırmak isterdim ama ruhum daraldı resim upload ede ede. neyse ben diyeyim küçük izlanda (daha ne kadar küçük olabilir demeyin lütfen) siz diyin grönland.

benden şimdilik bu kadar. tjù diyip bitireyim diyorum yazıyı.

tjù!