Cumartesi, Eylül 02, 2006

dalıp gitmek...

... ve kendini yok olmayı dilerken yakalamak.

bir kitap bulsam. adı "aniden yok olup gitmenin 100 yolu" olsa. okurken "how to disappear completely and never be found again" olsa kulağımda... ilk denememde yok olsam. ardımda tüm geçmişimi de götürsem. kimse beni hatırlamasa; üzülen, ağlayan, sevinen olmasa ardımdan...

içim acıyor.

iyi geceler.

1 saçmalayan daha çıktı:

Ayça dedi ki...

cok tanidik
neyse ki cok uzak
ama cok tanidik

"i want to be someone else or i'll explode" vardi bide...

aslinda hic varolmamiş olmayi istemek daha iddali tabi. farkli nedenlerden yajamij oldugumuzdan emin olsam da (neden bilmiyorum; sanirim seni de kendimi de tanidigimi varsayiyorum; belki de hakliyim) duygu ayni.

bu hissin hojuna gitmedigini varsayarak gunde 20 saat uyumaya baslarsan orda ipler jekil deijtirecektir demek istedim.

ama belli olmaz. belki bu hissin de tadini cikarmaktan geciodur jey..hmm..ney? hayat? bilmem ki.